Bieńkowski Stanisław (1748–1821), ksiądz. Ur. w wojew. płockiem 27 IX, wstąpił w r. 1780 do zgromadzenia ks. misjonarzy w Warszawie. Wysłany do Lublina, gdzie zgromadzenie prowadziło seminarjum diecezjalne (1717–1864), został tamże w r. 1806 superjorem domu i ostatnim przełożonym istniejącej przejściowo po rozbiorach galicyjskiej prowincji polskich ks. misjonarzy (1799–1815). W r. 1809 mianowany został nadto wizytatorem czyli przełożonym prowincji galicyjskiej ss. miłosierdzia. Urzędowanie B-go przypada na okres niezwykle trudny spowodu ciągłej ingerencji władz w wewnętrzne sprawy zgromadzeń, niemożności znoszenia się ich z centralą w Paryżu, a wreszcie spowodu zmian w politycznej przynależności różnych części tej prowincji. Gdy w r. 1815, wobec postanowień kongresu wiedeńskiego, prow. galic. ks. misjonarzy przestała istnieć, a centralą tzw. odtąd małopolskiej prowincji ss. miłosierdzia stał się Lwów, B. przeniósł się do Warszawy, gdzie pozostał do swej śmierci, 1 IV 1821.

Roczniki obydwóch zgromadzeń św. Wincentego à Paulo, Kr. 1914, 1934; Kamocki M. ks., La Congrégation de la Mission en Pologne (Mémoires de la Congrégation de la Mission, I), Paris 1863; Catalogue du personnel de la Congrégation de la Mission, Paris 1911; Księga pamiątkowa trzechsetlecia Zgrom. ks. misjonarzy, Kr. 1925.

Ks. Franciszek Śmidoda